کمپرسور در سیستم‌های جذب مولکولی نوسانی (PSA) نقشی بنیادی و تعیین‌کننده دارد، زیرا کل فرآیند جداسازی گاز بر پایه‌ی ایجاد فشار کافی و پایدار استوار است. در فناوری PSA، جذب انتخابی نیتروژن توسط زئولیت تنها زمانی به‌صورت مؤثر رخ می‌دهد که فشار ورودی هوا در محدوده‌ی طراحی‌شده و کاملاً یکنواخت باشد؛ بنابراین کمپرسور منبع اصلی این فشار محسوب می‌شود. کیفیت، ظرفیت و پایداری کمپرسور مستقیماً بر خلوص اکسیژن، دبی خروجی، راندمان چرخه‌های جذب/شستشو و طول عمر بستر زئولیت اثر می‌گذارد. کمپرسورهای ضعیف یا دارای نوسان فشار باعث اختلال در سیکل‌های فشردگی و تخلیه، افزایش بار حرارتی روی زئولیت، کاهش نرخ جذب و در نهایت افت محسوس راندمان و خلوص اکسیژن می‌شوند. از سوی دیگر، انتخاب کمپرسور با نرخ جریان هوای کافی، توان مناسب، سیستم خنک‌کاری مؤثر و فیلترینگ اولیه‌ی مطلوب تضمین می‌کند که هوا با فشار، دما و کیفیت ثابت به برج‌های PSA برسد و فرآیند جداسازی در بهترین حالت خود انجام شود. در مجموع، کمپرسور نه‌تنها قلب تأمین انرژی مکانیکی سیستم PSA است، بلکه عنصر کلیدی برای پایداری عملکرد، افزایش کارایی، کاهش مصرف انرژی و حفظ سلامت زئولیت به شمار می‌رود.

مولد اکسیژن‌ساز در سیستم‌های PSA قلب فرآیند تولید اکسیژن محسوب می‌شود و ترکیبی از برج‌های جذب، مسیرهای کنترل فشار، شیرهای تناوبی، و سامانه‌های پایش خلوص است. این مولد با استفاده از زئولیت‌ها و چرخه‌های منظم جذب و احیا، نیتروژن را از هوای فشرده حذف کرده و جریان غنی از اکسیژن را تولید می‌کند. کارایی مولد مستقیماً به یکپارچگی طراحی، دقت زمان‌بندی شیرها، کیفیت زئولیت، یکنواختی فشار ورودی، و مدیریت صحیح دما وابسته است. عملکرد صحیح مولد موجب پایداری خلوص اکسیژن، افزایش دبی خروجی، کاهش نوسانات فشاری، بهینه‌سازی سیکل‌های جذب و طولانی‌تر شدن عمر بسترهای جذب می‌شود. در مقابل، ضعف در طراحی یا انتخاب مولد می‌تواند منجر به افت خلوص، افزایش مصرف انرژی، استهلاک زودرس زئولیت، افزایش دمای بستر و ناپایداری عملکرد سیستم گردد. یک مولد PSA استاندارد باید مجهز به سیستم‌های کنترل هوشمند، توزیع یکنواخت جریان، مدیریت رطوبت، و پایش لحظه‌ای خلوص باشد تا فرآیند جداسازی در بهترین حالت انجام شود. به‌طور خلاصه، مولد اکسیژن‌ساز نقش حیاتی در دستیابی به اکسیژن پایدار، ایمن، اقتصادی و باکیفیت دارد.

زئولیت هسته‌ی اصلی فرآیند جداسازی در سیستم‌های PSA است و به‌عنوان جاذب مولکولی انتخابی عمل می‌کند. ساختار بسیار متخلخل و شبکه‌ی کریستالی منظم زئولیت باعث می‌شود که بتواند مولکول‌های نیتروژن را با تمایل بالا جذب کرده و در عین حال اکسیژن را عبور دهد. این ویژگی ناشی از اندازه حفرات دقیق، بار سطحی، و قطبیت مولکولی است که رفتار جذب را کنترل می‌کند. عملکرد صحیح زئولیت مستقیماً بر خلوص اکسیژن، ظرفیت تولید، زمان‌بندی چرخه‌ها و راندمان انرژی تأثیر دارد. زئولیت در هر سیکل PSA طی فرآیندهای جذب در فشار بالا و احیا در فشار پایین کار می‌کند؛ بنابراین پایداری فیزیکی و شیمیایی آن برای تحمل این تغییرات فشار ضروری است.

رطوبت، آلودگی‌های روغنی، ذرات معلق و دمای بیش‌ازحد می‌توانند حفرات زئولیت را مسدود کرده و موجب کاهش ظرفیت جذب، افت خلوص، افزایش دمای بستر، و حتی تخریب دائمی آن شوند. به همین دلیل، انتخاب زئولیت با کیفیت، به‌همراه سیستم فیلتراسیون و خشک‌سازی مناسب، شرط اصلی عملکرد پایدار PSA است. زئولیت با کیفیت بالا موجب بهبود راندمان جداسازی، کاهش مصرف انرژی، افزایش طول عمر برج‌ها و پایداری خروجی اکسیژن می‌شود. در مجموع، زئولیت عنصر مرکزی و تعیین‌کننده‌ای است که موفقیت کل سیستم PSA به عملکرد آن وابسته است.